Gry i zabawy pokoleniowe


Cymbergaj

Wymagania:

Dowolny płaski teren

Czas:

Dopóki mamy monety

Uczestnicy:

2 osoby

Akcesoria:

3 monety, 2 linijki lub deseczki, kreda do rysowania

Zasady gry:

Rysujemy na podłożu boisko – prostokąt o wymiarach ok 100 cm x 70 cm i zaznaczamy bramki na przeciwległych bokach. 2 monety to nasi bramkarze, trzecia mniejsza moneta to piłka. Ustawiamy ją na środku boiska, a piłkarzy obok naprzeciwko. Gracz rozpoczynający trzymając linijkę w ręce uderza w swoją monetę – piłkarza, w taki sposób, by odbiła ona monetę –  piłkę. Po jego ruchu, następuje kolej współzawodnika. W takim cyklu grają aż jeden z graczy dotrze do bramki przeciwnika. Gol strzelony to punkt. Po udanej akcji moneta – piłka wraca do pozycji wyjściowej na środek boiska. Gra trwa do ustalonej wcześniej liczby punktów.

 

 

Ciupy

Wymagania:

Grać można wszędzie w domu, na podwórku, w szkole, na kocu, na stole, na ziemi.

Czas:

Zależy od liczby graczy

Uczestnicy:

Od 2 do…

Akcesoria:

5 małych kamyków

Zasady gry:

Zabawa polega na podrzucaniu jednego kamienia w górę i jednoczesnym zgarnianiu reszty z ziemi i łapaniu wszystkich w dłoń. Rozsypujemy kamyki na podłodze. Wybieramy jeden z nich i trzymamy w dłoni. Musimy podrzucić go do góry i w tym czasie zgarnąć kolejnego spośród rozsypanych na ziemi – łapiemy kamień leżący na ziemi tak, by zdążyć złapać kamień, który podrzuciliśmy. Podrzucamy i łapiemy tą samą dłonią!

Mając już dwa kamienie w ręku, podrzucamy jeden z nich i łapiemy kolejny (trzeci) z ziemi. Powtarzamy czynność, aż złapiemy wszystkie pięć kamieni w jedną dłoń. Gdy przejdziemy ten etap, zaczynamy łapać parami. Rozsypujemy cztery kamyki z powrotem na ziemi i znów podrzucamy piątego w górę. Tym razem jednak podczas gdy jest on w górze, tylko przysuwamy sobie 2 kamyki z ziemi bliżej siebie, łapiemy kamień będący w powietrzu. Dopiero teraz ponownie podrzucamy kamień i zgarniamy dwa kamienie z ziemi, łapiemy wyrzucony kamyk. I znowu po kolei – podrzucamy kamień, przysuwamy bliżej siebie 2 pozostałe kamyki, łapiemy kamień.

Pamiętajmy, że cały czas trzymamy w dłoni wszystkie zgarnięte kamyki a wyrzucamy z niej tylko jednego. Potem analogicznie łapiemy trójkami a na końcu wszystkie cztery.

Ostatni, najtrudniejszy etap polega na tym, aby wyrzucać i łapać kamienie z grzbietu dłoni: wysuwamy przed siebie dłoń, złączamy i prostujemy palce, kamienie kładziemy na grzbiecie dłoni na śródręczu, wyrzucamy wszystkie w górę, tak by złapać je w tą samą dłoń.

Jeśli nie złapiemy, kolejkę przejmuje następny gracz.

Kapsle

Wymagania:

Twarde podłoże

Czas:

Dopóki palce wytrzymają

Uczestnicy:

Co najmniej dwóch graczy

Akcesoria:

Kapsle od butelek, kreda lub patyk do narysowania toru

Zasady gry:

Gracze najpierw rysują tor: kredą na chodniku lub patykiem na ubitej ziemi. Szerokość toru uzależniona jest od ilości uczestników – im więcej, tym szerszy musi być tor. Należy zaznaczyć linię startu i linie mety. Tor może być skomplikowany, pełen zakrętów, może mieć przeszkody z gałęzi, kamieni, lub kałuży zależy od wyobraźni i możliwości uczestników.

Gracze ustawiają kapsle na starcie, jeden obok drugiego i pstryknięciem w bok kapsla przesuwają się do przodu. Pstrykają na zmianę i w ten sposób ścigają się do mety. Wypadnięcie poza linię toru oznacza stratę kolejki. Wygrywa ten, którego kapsel jako pierwszy przeskoczył linię mety.

Klasy

Wymagania:

Chodnik, asfalt, boisko, płaska ziemia

Czas:

Zależy ilu uczestników gra

Uczestnicy:

Co najmniej dwóch, można też ćwiczyć indywidualnie

Akcesoria:

Kreda do rysowania na chodniku, lub patyk na ziemi, kamyk do rzucania

Zasady gry:

Na podłożu rysujemy kształt klas. Gra polega na przejściu przez osiem klas.

Gracz rzuca kamyk na pierwsze pole – klasę, staje na jednej nodze, wskakuje w pole, podnosi kamyk, przeskakuje resztę pól i wyskakuje na zewnątrz, w ten sposób stara się zaliczyć wszystkie osiem pól. W miejscu gdzie klasy są obok siebie wskakuje się obunóż, zarówno w drodze do celu i w drodze powrotnej. Na szczyt wskakuje się obunóż, wykonuje obrót w powietrzu i skacze z powrotem. Jeśli gracz skusi, kolejkę rozpoczyna kolejna osoba.

Kolejną rundę nie rozpoczynamy nie zaczynamy od początku, ale od tego pola na którym skusiliśmy.

Skucha to wrzucenie kamyka na nieodpowiednie pole, lub na linie, to nieutrzymanie się na jednej nodze lub naskoczenie na linie.

Wygrywa ten, kto pierwszy wyskacze całe 8 klas.

Szczur

Skoczność i zwinność trenować można na różne sposoby. Jednym z nich był szczur.

Wymagania:

Dowolny płaski teren

Czas:

Dopóki nogi wytrzymają 🙂

Uczestnicy:

Od 3 do kilkunastu uczestników

Akcesoria:

Długa skakanka, lub dwie związane razem, może być też gruby sznur lub lina

Zasady gry:

Jeden z uczestników trzyma koniec skakanki nisko nad ziemią i kręci nią obracając się dookoła własnej osi. Pozostali uczestnicy stoją w kole i przeskakują przez skakankę. Kto nie przeskoczy, zastępuje osobę ze środka i przejmuje kręcenie skakanką.

Zośka

Grać w zośkę można wszędzie: na przystanku autobusowym, szkolnym korytarzu, a nawet w domu. Od kilkudziesięciu lat ta prosta zabawa przyciąga swą dostępnością i niskimi wymogami budżetowymi.

Wymagania:

Grać można wszędzie w domu, na podwórku, w szkole.

Czas:

Aż do znudzenia lub zakwasów 🙂

Uczestnicy:

Od 1 do…

Akcesoria:

Zośka – czyli szmaciana piłeczka wypełniona piaskiem, grochem lub ryżem

Zasady gry:

Można grać w pojedynkę – ćwiczyć podbijanie Zośki.

Z czubka stopy wyrzucamy piłeczkę w górę i łapiemy również na stopę. Jeśli mamy kompanów do gry, możemy konkurować w zawodach „kto więcej razy podbije” lub stojąc w kole  odrzucać Zośkę do siebie – tak aby nie spadła na ziemię. Ten z zawodników, który nie przyjmie Zośki, bo upadnie na ziemię, odpada (inna wersja dostaje punkt karny). Wygrywa ten, kto jako ostatni zostanie w kole (lub ma najmniejszą ilość punktów karnych).

Jeśli jest więcej graczy i przestrzeń, można urządzić boisko – zaznaczyć dwie bramki na przeciwległych końcach i podbijając Zośkę zmierzać w kierunku bramki przeciwnika, aby strzelić gola.

 

 

Czytaj więcej